Macau

Onze laatste vakantiedag. We spreken af om half 10 bij de pret a manger. Dan checken we onze bagage in op Central. Daar zorgen ze ervoor dat onze koffers naar de luchthaven worden vervoerd. Erg handig, want zo kunnen wij naar Macau gaan en hoeven we niet meer terug naar Hong Kong om onze koffers op te halen.
We gaan naar de haven en onze boot vertrekt al om 11.15uur. Het is een uur met de turbojet varen. In Macau is het schitterend weer. We hebben een kluisje voor onze handbagage, dus dat scheelt weer.
We gaan met de pendelbus van een casino naar het centrum van Macau. We rijden langs de tribunes van het circuit waar over 2 weken de formule 3 wordt gereden.
Het casino is enorm groot. Er wordt ook voor belachelijk hoge bedragen gespeeld. Wel boeiend om te zien. Ik gooi een paar dollars in een kast, maar ik krijg er niets voor terug. Dus ik besluit maar om ons laatste vakantiegeld niet verder te verspelen.
We lopen een stukje verder door de straten van Macau. We komen bij straatjes die erg Zuid-Europees eruit zien. Macau is dan ook van de Portugezen geweest. Overal staan er dan ook teksten in het chinees en portugees. We lopen naar de ruins of St. Pauls. Dit is een kerk geweest, ooit de grootste christelijke kerk in Azie.
We eten in een van de straatjes bij een aanrader van the lonely planet. Ik vond het erg lekker. Bob heeft warme cola met gember gedronken. Was ook best lekker.
Wij lopen nog wat langs de waterkant en als het donker wordt lopen we weer richting het casino om een pendelbus terug te nemen. We zijn helaas niet de enige. Nu moeten we ook een kaartje kopen. Zowel bij de kaartverkoop als bij de bushalte staan enorme rijen. Ik raak enigszins gestrest, want ik weet niet welke bus we moeten nemen, en ik wil echt de boot halen. Ik kan hier niet zo goed tegen. Maar uiteindelijk weten Koen en Bob een bus te vinden die ons naar de haven brengt. We zijn nog goed op tijd.
De boot brengt ons in een uurtje naar Hong Kong Airport. Koen kan gelukkig nog inchecken. Wij hadden dat gisteren al gedaan. We eten samen nog wat bij de McDonalds. Daarna is het voor Koen tijd om te gaan. We nemen helaas afscheid, ik zou graag weer met hem mee gaan naar Taipei. Maar ik ben ook wel weer blij om naar huis te gaan. Het was een indrukwekkende, bijzondere en vermoeiende reis . Ons vliegtuig vertrekt een uurtje later. Dertien uur later landen we op Schiphol en onze koffers gelukkig ook!